Μύθοι σχετικά με τις δραστηριότητες αισθητηριακής ολοκλήρωσης σε παιδιά.
Μύθος #1: "Αισθητηριακή εισροή σημαίνει πως θα λερώσουμε τα χέρια μας".
Αλήθεια: Το αισθητηριακό παιχνίδι (sensory play/messy play) δεν αφορά μόνο τα χέρια. Τα παιδιά εξερευνούν τον κόσμο χρησιμοποιώντας ολόκληρο το σώμα τους, οπότε όταν σχεδιάζουμε δραστηριότητες αισθητηριακού παιχνιδιού επιλέγουμε δραστηριότητες που συμπεριλαμβάνουν ολόκληρο το σώμα του παιδιού.
Δοκιμάστε όλα τα διαφορετικά είδη δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που επιτρέπουν στο παιδί να εξερευνήσει το πώς το σώμα του κινείται στο χώρο και το πώς λειτουργεί ενάντια στην αντίσταση. Για παράδειγμα το bowling με μία ελαφριά πλαστική μπάλα παρέχει εντελώς διαφορετική αίσθηση απ' ότι το bowling με μία βαριά μπάλα γυμναστικής. Εφιστήστε την προσοχή σας κατά την διάρκεια καθημερινών δραστηριοτήτων (π.χ. μπορεί το παιδί σας να ακούσει τον ήχο των δημητριακών όταν πέφτουν στο γάλα, ή να ακούσει την σόδα να αφρίζει όταν της προσθέσετε ξύδι;) και παιχνιδιού (σίγουρα το παιδί σας μπορεί να κουβαλήσει μια μπάλα με τα χέρια του μπορεί όμως να την κουβαλήσει ανάμεσα στα γόνατα ή τους αγκώνες του;) .
Θυμηθείτε να εκθέτετε το παιδί σας σε παιχνίδια που εμπλέκουν όλες τις αισθητηριακές εμπειρίες (ακοή, όραση, γεύση, όσφρηση, κίνηση, αφή, και βαριά εργασία). Η ιδέα είναι να σχηματίσουν μια υγιή ολοκλήρωση μεταξύ όλων των αισθητηριακών συστημάτων έτσι ώστε τα παιδιά να μπορούν να ακούσουν, να αναπτύξουν ισχυρά συντονισμένα σώματα, να αλληλεπιδρούν αποτελεσματικά με το περιβάλλον που βρίσκονται και να παραμένουν ήρεμα και συγκεντρωμένα.
Μύθος #2: "Οι αισθητηριακές δραστηριότητες είναι πολύ εύκολες. Στήνοντας τες κάποιος τα παιδιά γνωρίζουν τι να κάνουν".
Αλήθεια: Είναι σημαντικό για τα παιδιά να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους ανεξάρτητα, για την προώθηση της δημιουργικότητας και της ανεξάρτητης σκέψης. Ωστόσο μπορούν να υπάρξουν οφέλη στην καθοδηγούμενη αισθητηριακή δραστηριότητα, επίσης. Όταν το παιδί συναντά μία αισθητηριακή εμπειρία, μπορεί να είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για να εκτεθεί και να οικοδομήσει αισθητηριακά συστήματα μέσα από το παιχνίδι. Το παιχνίδι προσποίησης (φανταστικό παιχνίδι) είναι μια καλή επιλογή σε αυτη την περίπτωση. Δομήστε τη δραστηριότητα έτσι ώστε να έχει ένα σκοπό (για να χτίσει κάτι, να βρεί κάτι, να μετακινήσει από το ένα μέρος το άλλο).
Παρουσιάζοντας άγνωστες δραστηριότητες σε μια ομάδα παιδιών μπορείτε να ενισχύσετε τα συναισθήματα της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης και επιτρέπετε τη μεγαλύτερη αλληλεπίδραση και επέκταση του παιχνιδιού.
Μύθος #3: " Ίδιες αισθητηριακές δραστηριότητες είναι επωφελείς για όλα τα παιδιά"
Αλήθεια: Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και αντιδρά με διαφορετικό τρόπο στις αισθητηριακές δραστηριότητες. Παρατηρήστε το παιδί κατά τη διάρκεια της καθημερινής του ρουτίνας και οικοδομήστε αισθητηριακές δραστηριότητες για να καλύψετε τις ανάγκες του (π.χ. αν στο παιδί αρέσει να πιάνει τα πάντα δώστε στο παιδί ευκαιρίες για να αγγίζει αντικείμενα κατα την διάρκεια του παιχνιδιού).
Μύθος #4: ¨ Πιέστε τα παιδιά να συμμετέχουν σε αισθητηριακές δραστηριότητες γιατί θα τους αρέσει".
Αλήθεια: Αφήστε το παιδί να συμμετάσχει μόνο του στην δραστηριότητα και μην το πιέζετε. Αρχικά, αφήστε το να την παρακολουθήσει και στην συνέχεια να συμμετάσχει σε αυτή με τον τρόπο που θεωρεί πως το εκφράζει. Βαθμιαία, περάστε απο την παθητική παρακολούθηση στην ενεργή αλληλεπίδραση.
Σκεφτείτε τρόπους για να κάνετε τη δραστηριότητα λιγότερο έντονη, αν το παιδί είναι απρόθυμο ή πιο έντονη όταν το παιδί είναι έτοιμο για μια βαθύτερη αισθητηριακή εμπειρία.Λάβετε υπόψη ότι ο τελικός στόχος μιας αισθητηριακής δραστηριότητας είναι για το παιδί να έχει μια ισχυρή, σταθερή και υγιή αίσθηση του εαυτού του στο περιβάλλον του.
Μύθος #5: " Η περισσότερη αισθητηριακή εισροή είναι πάντα καλύτερη".
Αλήθεια: Η έκθεση σε μια ποικιλία από αισθητηριακές εμπειρίες υποστηρίζει μία υγιή ανάπτυξη σε παιδιά, παρόλα αυτά μην το παρακάνετε. Φροντίστε να μην πιέζετε το παιδί να κάνει πολλά πράγματα σε μία φορά. Εισαγάγετε, τα αισθητηριακά παιχνίδια σταδιακά, με μία αίσθηση την φορά, και παρακολουθήστε την συμπεριφορά του παιδιού.
Για παράδειγμα, ξεκινήστε με μια απλή απτική δραστηριότητα με τσουβαλάκια ρυζιού, αν βλέπετε οτι το παιδί αντιδρά καλά σε αυτό προσθέστε την επόμενη φορά και ένα οπτικό ερέθισμα (π.χ. κρύψετε κάποια τσουβαλάκια και αφήστε το παιδί να τα βρεί). Με τον ίδιο τρόπο μπορείτε να προσθέσετε και άλλα αισθητηριακά ερεθίσματα, σταδιακά, π.χ. ακουστικά.
Τέλος, αν βλέπετε πως το παιδί δυσκολεύετε να ανταπεξέλθει σε αισθητηριακά ερεθίσματα κατα την διάρκεια της ημέρας, συμβουλευτείτε έναν εργοθεραπευτή ώστε να βοηθήσει το παιδί να ξεπεράσει τις δυσκολίες του και να μάθει πως να επεξεργάζεται αυτόν τον πλούσιο αισθητηριακά κόσμο στον οποίον ζει.
Μπουρνάκα Αικατερίνη, Εργοθεραπεύτρια.
Πηγή: http://theinspiredtreehouse.com/sensory-processing-myths/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου